Nieuwe pagina 1

Ondertussen zijn we al weer hard aan het werk met onze banen. Ik ben nu zelf aan de 4^e week begonnen van mijn nieuwe baan bij
Royal Haskoning in den Bosch en tot nu toe bevalt het prima. Ik heb leuke collega’s en er is genoeg werk te doen.

Elke dag probeer ik wel een nieuwe route naar huis met de auto maar het blijft toch echt drie kwartier rijden, valt nog wel mee. Maar ik kan nog kiezen of ik over de snelweg cross, rustig binnendoor via Wijk en Aalburg of gezellig met het pontje bij Dussen over.

Wat leuk om Janine’s prijsfoto te zien. Het is een hele mooie foto! Bij mijn moeder riep het meteen herinneringen op aan twee andere kleine kinderen al weer even geleden. Grady misschien herinner jij je deze zomerdag in 1986 nog (zie foto)?

Binnenkort is er weer een cursistententoonstelling van mijn schilderclubje. Iedereen mag natuurlijk komen kijken. De opening is op vrijdagavond 13 juli, maar het werk blijft ongeveer een maand hangen. Voor meer info zie de tekstbijlage.

Aangezien er zo'n 70 cursisten zijn hangt er van ieder maar 1 werk. Dus helaas die hele muur voor mij alleen gaat niet door. Sommige mensen zetten ook hun werk te koop dus als jullie nog iets nodig hebben ter aanvulling van jullie interieur ....

Om al in de sfeer te komen heb ik ook nog enkele foto's van eigen werk bijgevoegd.

Uitnodiging expositie!

Rode Tulpen Brug bij Gorinchem Paardekastanje

Hallo allemaal,

Dat de Koningin met haar familie in Woudrichem zou komen was al weken lang in de krant aangekondigd met allerlei verhalen over het organiseren ervan. Op een dag stond in de krant dat de buurgemeenten kaarten konden halen op het Gemeentehuis, die daarvoor 1 dag een loket opengesteld had. Gera en ik keken elkaar aan, dat gaan we doen. Kaarten gehaald, je kon kiezen; op de fiets of met de auto. Ik koos voor de fiets, want met de auto leek me een puinhoop en het is heel goed te fietsen, wat we in het verleden ook al meermalen gedaan hadden, want Woudrichem is gewoon een leuk stadje om even naar toe te fietsen en daar te wandelen. Ik ken Woudrichem vrij goed...

Dus op 30 april op de fiets om half 9 en om +/- 9 uur waren we daar, we hadden flink wat tegenwind. Onderweg waren we al een keer aangehouden boven op de hoek naar de Woudrichemsedijk; kaartcontrole. Die hadden we niet vergeten dus we konden door rijden.

Wij verder fietsen en we waren niet alleen er waren nog meer fietsers op weg naar Woudrichem. Onder aan de wallen net buiten het stadje had men een groot parkeerterrein voor de fietsen ingericht, dus daar de fiets neergezet en lopend verder met een rugzakje op met wat te eten en te drinken want je weet maar nooit. Ik had al een idee wat een goed plaatsje zou zijn, op de wallen net waar de Koningin langs moest lopen. En jawel daar was nog plaats en niet eens zo heel druk. Wij wachten en koud … daar was net geen zon. Maar wel een goede plaats, net achter ons was een video scherm neergezet dus dachten wij als dat aangaat draaien we om en kunnen dan verder kijken.

Eindelijk in de lucht 3 helikopters, daar kwamen ze. Eerst zouden ze naar Loevestein gaan en daar op de boot, de oude aak Helena, naar Woudrichem. Dat duurde niet zo heel lang ze waren er zo en zwaaien en wij terug zwaaien en eindelijk aan de wal welkom geheten. Daarna werd het Wilhelmus gespeeld wat iedereen mee zong. Toen werd het wandelen voor de Koninklijke familie. Onder aan de wallen waren allerlei activiteiten opgesteld wat zij moesten zien of aan

mee deden. Wij stonden net boven het touwtrekken en zagen hoe Pieter Christiaan mee deed. En wij hebben de koningin gezien en haar familie en oranje boven geroepen. Gera wilde foto’s nemen zul je net zien weigerde die, da’s pech.

Maar het is net een film en zo voorbij. Toen konden wij ze niet meer zien want ze gingen de Hoek om tot de Waterpoort.
Wij achterom kijken naar het videoscherm daar konden we meekijken dachten we. Even ging het goed toen was er een storing, 7 min hoorden we later. Maar geen nood op naar de kerkstraat, daar moesten ze nog langs komen. Daar stond het rijen

dik en was een tribune opgesteld. Maar daar heb ik enkel haar hoed voorbij zien schuiven en Laurentien en Annette nog gehandicapten een hand zien geven, toen waren ze weer voorbij.

Dus dacht ik gaan we naar de kerk, maar daar was het druk en heb ik ook enkel haar hoed gezien. Gera’s fototoestel was blijkbaar weer opgeladen en die heeft zomaar boven de hoofden van anderen nog wat geknipt. Daarna weer achterom in de straatjes naar de wallen bij de ingang. Hier was het toen nog niet druk en wij de schuine helling op, maar wij mochten net niet om de hoek kijken, we werden tegen gehouden door de politie. Da’s nou jammer maar het

publiek drong op en dat konden ze niet meer tegenhouden, maar wat bleek toen zaten ze al in de bus. Dus hebben wij de bus uitgezwaaid, dag Koningin!

Daarna zijn we nog het stadje ingegaan om dachten we de activiteiten te bekijken, dat viel tegen. Men had een toneelstuk opgevoerd, achter de Koningin aan was alles opgeruimd, behalve de Boerenbruiloft was nog aan de gang en enkele koren aan het zingen. Wij doorgelopen tot de vissers die waren aan het vis bakken, dus wij een lekker stukje vis gekocht en daar gezeten en ons brood opgegeten. Het visserskoor begon ook te zingen het was daar erg gezellig. Maar toen werd het tijd om de fietsen op te zoeken dus weer wandelen. Daar stond ook een ijskar dus eerst nog een lekker softijsje genomen. Daarna de fiets opgezocht en naar huis gewaaid. Een gezellig dagje!

Een treurdag vandaag, zei een cliënt van mij. Nou voor ons ook, want we hebben vanavond Winter in laten slapen. De dag ervoor had ze weer een ernstige epileptische aanval waar je niet vrolijk van werd. Daarna was ze weer helemaal

gedesoriënteerd en liep ze overal tegenaan, wat ze toch al deed want ze zag niets meer. We hadden ze ook al een paar keer uit de vijver gevist en konden haar niet meer zonder lijn laten lopen. Maar elke avond ging ik met haar wandelen, dat wist ze precies en ze ging altijd gezellig mee, een klein eindje en dan gauw naar huis. Ze ging haar hoopje steeds meer in de mand doen, wat toch niet plezierig was. Maar na deze aanval waren we het er mee eens, dit is geen doen meer voor het beest. Dus zijn we naar de dierenkliniek gegaan, waar we haar ook gelaten hebben. Ik mis haar, ik hoef vanavond niet te wandelen en het is leeg in de bijkeuken. Een treurdag...

In de nacht van donderdag 22 maart op vrijdag 23 maart werd het Krakerspand aan de Kooikamp nr. 8B wakkergeschud uit zijn slaap. Om +/- 00:00 uur werd er namelijk langdurig op de deurbel gedrukt. De vrouw des huizes had snel een ochtendjas aangetrokken om de onbekende beller te woord te staan waarna vervolgens ook de rest van het huis in rep en roer werd gebracht. Er was namelijk …. BRAND!!!

Ik (Gera) stond nog net onder de douche toen ik de deurbel vaag hoorde rinkelen. Zo laat in de avond, dat zal weinig goeds betekenen. En dus heb ik me snel aangekleed om eens te informeren wat er aan de hand was. Mijn moeder was al druk bezig aan de telefoon en zei snel; ‘Er is brand in de kas bij de buren!!!’. En inderdaad een blik naar buiten vertelde genoeg. Een oranje gloed weerspiegelde achter de ramen van de kassen van de buurman die achter onze paardenbak te zien was. Ik had snel mijn kleren aangetrokken en was naar buiten gerend. Ook mijn vader eerst suffig wakker geworden van alle gedoe was snel buiten.

De eerste taak was om de buren te waarschuwen want de brandweer die bij ons had aangebeld dacht dat de kassen van ons waren. Mijn moeder probeerde de buren te bellen, maar die bleken toch al gealarmeerd.

Al snel dacht ik aan Arasta, het paardje van buurmeisje Tamara die pal naast de bewuste kas in zijn stalletje stond. Ik kwam tegelijk met buurvrouw Carolien en een brandweerman ter plekke. Samen met de buurvrouw ben ik toen naar de andere kas (de corridor bij ons achter) gehold om een halster te pakken, maar die deur was van binnenuit vergrendeld. De buurvrouw, lichtelijk in paniek riep snel, ‘via jullie schuur naar binnen’. Dus renden we samen bij ons de schuur in naar de plaats waar de halster hing. In die tijd had een andere buurman het paardje al snel weggeleid uit zijn stalletje. Het paardje staat nu verderop aan de Kooikamp bij hen in de stal en mankeert gelukkig niks.

Vervolgens kwamen we op het idee of de twee paarden bij ons wel veilig stonden. Ik heb daarna snel een brandweerman geïnformeerd. Deze bekeek de afstand tussen de stallen en de brand en zei dat het nog voldoende was. Zodra dit veranderde zou hij komen waarschuwen. Voor de zekerheid had ik toch de halsters van de paarden opgezocht en ze omgedaan. We hebben ook nog de eigenaren van de paarden gealarmeerd. Zij zijn ook nog even langsgekomen om de paarden te controleren, maar het vuur was toen al aardig onder controle.

In de tussentijd was mijn vader begonnen onze auto’s uit de schuur te halen, zodat de brandweer ook via onze schuur bij de brand kon komen. Uiteindelijk was de brandweer op meerdere plaatsen aan het blussen. Via de loods van buurman Schouten die aan de bewuste kas grensde, via onze schuur die nog aan de oude kas grensde die in verbinding staat met de kas die in brand stond en waarschijnlijk ook over het weiland buitenom.

Van andere buren verderop hoorden we dat de brand eerst achterin de kas bezig was. Binnen ettelijke seconden heeft deze zich via de zonneschermen/gordijnen verspreid naar voren.

De brand is vermoedelijk door een kortsluiting in de zonneschermen/gordijnen veroorzaakt. Deze zijn heel brandbaar en hebben dus brandgevat. Aangezien deze gordijnen door heel de kas zitten werd de brand dus snel verspreid. De stukken vielen naar beneden op de planten waar ze aan bleven kleven. Ook veel bloempotjes zijn gesmolten en verbrand. Een kunststof vuilcontainer is compleet weggesmolten en de aluminium karren die voor het vervoer van de planten worden gebruikt waren verwrongen en verbrand. De ruiten zijn ook helemaal zwartgeblakerd en veel zijn er gebroken. ’s Nachts hoorden we het regenen van het glas dat naar beneden kwam.

Om +/- 2:00 was de brand grotendeels onder controle en werden de slangen uit onze schuur weggehaald. Wij zijn toen om +/- 2:30 naar bed gegaan, aangezien wij de andere dag toch moesten werken. De brandweer en de buren zijn waarschijnlijk nog heel de nacht in de weer geweest.

Een automobilist op de snelweg had als eerste het alarmnummer gebeld. Deze persoon werkt zelf ook in de tuinbouwsector en was er dus mee bekend. De zonneschermen/ gordijnen schijnen vaker in brand te vliegen. Hij had iets geroken of gezien en meteen gebeld, zodat de brandweer er al in een vroeg stadium bij was.

's Ochtends was de ravage nog beter te zien. Een zwaar gehavende kas van +/- 2 ha, waar weinig meer van over is. Deze kas was nog maar 6/7 jaar oud. Alle planten zijn verschroeid en verbrand, al hebben ze er nog wel enkele uit kunnen zoeken voor nieuwe stekken. Deze week zal heel de kas geruimd worden en met het herstel begonnen worden, de buren hopen in juni weer te kunnen draaien. Gelukkig is de loods aan deze kas niet beschadigd omdat de tussendeur naar de kassen dichtzat, anders waren de verwarmingsketels ed. ook verbrand. Om dezelfde reden is de brand ook niet overgeslagen naar de kassen recht achter ons. Tussen de verbrande kas en de kas achter ons zit ook een strook gras van 2m wat alleen maar een voordeel is geweest.

Na een zeer korte nacht ging om 6:00 uur alweer de wekker en moesten we weer naar ons werk. De hele dag had ik toch geen last van slaap. Vrijdag ’s avonds was er een toneelavond van het CNV, waarvoor mijn ouders elk jaar een uitnodiging krijgen maar er nooit heengaan. Het leek mij wel leuk en mijn moeder wilde uiteindelijk toch wel mee. Ik kwam er zelfs nog een klasgenoot van de lagere school tegen die in het stuk speelde, maar verder waren er allemaal wat oudere mensen.

Maar toen ik daar ging zitten sloeg de vermoeidheid toe. Eerst kwam er nog een praatje van een vakbondsmeneertje voordat het toneelstuk begon. Helaas was het toneelstuk een beetje langdradig zodat dit niet echt hielp om mij wakker te houden. Het toneelstuk bestond ook uit 4 bedrijven en nog een pauze van ruim een half uur. De avond begon om 19:30 en we waren om 00:00 pas thuis. Na het toneelstuk was er ook nog een loterij. Wij hadden natuurlijk ook lootjes gekocht, elk vier. Al hadden we weinig hoop iets te winnen, we hoopten echter wel op de taart die we zagen staan.

Maar na enkele andere prijzen die voorbijgingen was het toch raak, ik had een karbonade gewonnen! En voor ik goed en wel van mijn geluk bekomen was had ik nog een treffer, dit keer de taart (was lekker). Het geluk was echter nog niet over want ik won ook nog een fles wijn. Al met al toch een geslaagde avond geworden. Maar daarna moest ik toch dringend naar bedje toe en maar eens lekker uitslapen.

................................................2006.....................................................

Weekendje weg in IJhorst!
15 september zijn wij met zijn 4en een weekendje weg geweest naar park de Witte Bergen in IJhorst. Vrijdag waren we te laat weggegaan, om 15.00 uur, we kwamen namelijk pas om 18.30 uur aan. Van Gorcum tot Zwolle was het alleen maar langzaam rijdend verkeer. Halverwege waren we een ½ uur uitgestapt bij het pompstation net voor Ermelo, om wat te eten en te drinken en ijs te eten.

In IJhorst werden we hartelijk ontvangen aan de receptie met koffie en daarna hebben we ons huisje opgezocht. Het was een luxe huisje met een afwasmachine, maar zonder een afwasborstel!

Zaterdag zijn we heel de dag naar Giethoorn geweest. Daar hebben we 2 uur gevaren met een huurbootje met elektromotor door de ‘grachten’ van Giethoorn en natuurgebied de Wieden. Later zijn we gaan fietsen en hebben enkele musea aangedaan. Namelijk het oudheidsmuseum van Giethoorn, en boerderij met allerlei oude gebruiksvoorwerpen en gedeeltelijk ingericht zoals de boerderij vroeger bewoond werd. En het museum ‘De Oude Aarde’ hebben we bekeken, met allerlei gesteenten en fossielen, een vroegere bewoner van Giethoorn is met de verzameling begonnen. Het was een hele leuke dag.

Zondag waren we gaan fietsen naar Staphorst via bos en heide. In Staphorst waar het bijna uitgestorven was op zondag (tot de kerkklok ging luiden) hebben we onder een boom wat uitgerust en gedronken. ’s Middags hebben we een eind met de auto gereden o.a. naar Dwingeloo. Onderweg hebben we leuke dingen gezien en zijn we door een groot heideveld gereden (het Dwingelose veld), waar je heel ver kon zien zonder een boom die in de weg stond.

‘s Maandags was het inpakken en weer naar huis, via Ermelo waar we met Rein nog een leuke fietstocht in Ermelo reden. Daarna naar huis, dit keer zonder file.

Leuk uitgedost op de bruiloft van de buurman!
9 september 2006.
Wij waren uitgenodigd op de bruiloft van de buurman, Chris van de Heuvel en zijn aanstaande Anita. De gasten werden verzocht passende kleding op te zoeken vanaf 1850 tot de jaren ’70. Dat was even nadenken, maar in ieder geval dit is het resultaat (zie foto’s). Mannen in het pak met wit overhemd (is weinig veranderd, dus is makkelijk). Moeder in het lang met ouderwets bloesje. En dochter in de zelfgemaakte jurk van haar moeder uit 1964 die gedragen was bij de bruiloft van Adrie en Rein in juni dat jaar.

Enkele foto's van de Rietvelden- nichten en nevendag 26 aug 2006:

Gera in de krant en wint gratis tekenlessen!
De tekenlessen zijn nu opgehouden voor de vakantie. Afgelopen zaterdag (1 juli) heeft de tekenleraar (Martin Coupier) zijn Galerie geopend (zie www.pand24.nl). Een heleboel mensen zijn gekomen en zelfs de burgemeester was er voor de opening. Hiervoor moest hij een schilderij afmaken, niet te moeilijk dus. Er was werk van verschillende kunstenaars voornamelijk abstracte werken. Er was een kunstenaar die heel gedetailleerde schilderijen maakt net foto’s, kijk maar op www.kitschenart.be werken van Heleen Hobelman.

Er waren ook verslaggevers aanwezig. Toevallig heb ik nog in de weggelopen voor de camera’s. Het resultaat heb ik bij de mail gevoegd.

Ook heb ik een foto toegevoegd van mijn laatste kunstwerk (zie "tekenwerk Gera") Hij is nog niet helemaal af, maar er zijn nu geen lessen meer dus zal dat nog wel even zo blijven. En nee, Quirien zijn boot paste niet in het schildersatelier dus heb ik maar een ander model genomen.

En weet je wat ik verder voor leuks heb meegemaakt van de week. Werd ik opgebeld door Martin Coupier van de Galerie. Ter gelegenheid van de opening kon er een prijs gewonnen worden, namelijk 18 tekenlessen gratis. Dus iedereen die geweest is heeft braaf een kaartje met naam en telefoonnummer ingevuld (en dat waren er nogal wat) en die in een vaas gegooid.

En laten ze nu net dat ene kaartje met mijn naam erop eruit trekken. Ha ha, dus heb ik na de zomer gratis tekenlessen. Ik had me ook al opgegeven voor deze cursus.

Nou dat waren de belevenissen van Gera. De andere inwoners van het Krakerhuis hebben geen spannende dingen meegemaakt.

Gera: Sinds een tijdje zit ik op een tekencursus. Vanwege alle vakantiedagen tussendoor heb ik nog niet zoveel lessen kunnen volgen. Bijgevoegde tekeningen zijn het resultaat van de lessen tot nu toe. (zie "Tekenwerk Gera")

Quirien heeft pas een nieuwe digitale camera gekocht en daar zijn we natuurlijk al uitgebreid mee aan het experimenteren geweest. Ik (Gera) heb enkele leuke foto's uitgezocht.

Week 13

Werk Gera
Ik ben aan het werk. Momenteel ben ik me aan het specialiseren in het ontwerpen van tuinen. Ik werk nu bij een hoveniersbedrijf van een kennis. Ze wilden meer met ontwerpen gaan doen en daar mag ik me dus mee bezig houden. Het moet dus allemaal nog wel een beetje op gang komen.