Verhalen Rietveld

Pleegkind

Henk Rietveld, pleegkind

Henk was nog geen jaar oud toen zijn moeder Maria overleed aan Tuberculose (1913). De vader van Henk was voor zijn werk veel weg van huis en zag geen andere mogelijkheid dan de baby bij een pleeggezin onderbrengen.

Henk kwam terecht bij de familie Versteeg, ook in Hardinxveld. Vader Piet (kleine Pietje) en moeder Adriana namen hem liefdevol op in hun gezin. Toen Henk 15 jaar oud was, overleed ook zijn pleegmoeder Adriana (1927), op 35-jarige leeftijd.

De vader van Henk heeft nooit meer iets van zich laten horen en is later nog twee keer getrouwd geweest en naar Rotterdam verhuisd. Wel kwam Henk zijn vader soms tegen op de verjaardag van zijn broer Jan, maar dan herkende hij zijn zoon niet...

Toen Henk ging trouwen, had hij de handtekening van zijn vader nodig en heeft hij om die reden voor één keer contact met hem gezocht.

Zijn oudste dochter Adrie is zowel naar zijn pleegmoeder (Adriana) als naar zijn biologische moeder (Maria) genoemd, in deze volgorde:  Adriana Maria.

Voor de kinderen van Henk waren Piet en Adriana als grootouders. Zo werd Piet door hen Opa Piet gneoemd.

 

Biesbosch in de oorlog

Henk Rietveld in de Biesbosch

Om de "Arbeitz-einsatz" die in 1943 werd ingesteld te ontlopen, begon Henk in Hardinxveld een tuinderij. Als landbouwer werd je vrijgesteld. Om dezelfde reden ging hij later in de Biesbosch werken, dat was nog veiliger. Hij verbleef daar enige tijd. Gedurende die periode heeft hij niet alleen in de landbouw gewerkt, maar heeft hij zich ook beziggehouden met illegale praktijken. Hij zorgde ervoor dat de bootjes die werden gebruikt voor smokkel van mensen en materieel, weer terugkwamen op hun plek. Hoe lang Henk in de Biesbosch is gebleven, is mij niet bekend. Naar verluid kwam hij in de weekenden wel thuis.

Henk vertelde nooit iets over deze periode. Hij vermeed hierover het gesprek. Wat er nog meer heeft plaats gevonden is dan ook niet bekend bij de familie.

Zijn oudste dochter Adrie was 1 jaar toen dit plaatsvond. Op de foto rechts: echtgenote Ger (r), schoonzus Cor en dochter Adrie: 1943.

 

De doofheid van Piet Versteeg

De doofheid van Piet Versteeg
(verteld door Adrie van den Bosch - Rietveld)

Opa Piet kreeg een ongevallenuitkering nadat hij op de scheepswerf had gewerkt. Hij was heel erg doof geworden door het lawaai van het inslaan van de klinknagels in de scheepshuid. De hele dag zat hij in een oorverdovend lawaai. Wat tegenwoordig word gelast, of  gelaserd, werd vroeger vastgelagen met klinknagels. (Ik herinner me dat ik dat als kind gewoon thuis kon horen, buiten. De "WERF" zoals Scheepswerf de Merwede in de volksmond werd genoemd, was betrekkelijk dichtbij.)

Opa Piet was zo doof geworden dat je absoluut niet op een normale toon met hem kon praten. Je moest in zijn blikveld blijven, heel hard praten en goed articuleren. Als kind wist ik niet beter of dat hoorde bij opa Piet. Ik herinner me dat mijn vader ooit vertelde dat opa "trok". Dat betekende dat je geld van de staat kreeg.

Het is waarschijnlijk dat hij ook om die reden, doofheid, voor zichzelf een tuinderij/groentehandel is begonnen waarin mijn vader van lieverlee ging meewerken. Vandaar ook de foto's van de groentekar (zie kleine foto: Pleegzoon Henk met de groentekar).

Zie ook: Documenten Rietveld