De beugel van Wilmine	De nieuwe "trui" van Wilmine!	Sweetie voelt zich thuis in ons keukenkastje, tussen de koffie en de thee...	Geheimzinnigheden in huize GG'sjes...

Week 47
 

Gespreksonderwerpen en bijzondere ontmoetingen...
Bij ons zijn er allerlei onderwerpen van gesprek, vooral aan tafel. Bijvoorbeeld: de verkiezingen,  Wilmine moet een beugel, zullen we een hond nemen, en zo ja: wat voor een, Groevenbeek en cijfers, wat is neef Tim toch een leukerd, lootjes, surprises en gedichten, enz enz. Zie verder bij "leuke uitspraken"...

Dit soort harige woestelingen kun je tegenkomen als je in Ermelo e.o. gaat wandelen...
 

Week 46

Zo ziet Margreet de herfst!

Week 25

Over vakantieplannen en werkzaamheden Jan
Het wordt tijd dat wij ook weer eens van ons laten horen. Nou ja, zo veel valt er eigenlijk niet te vertellen. Het gaat zo z’n gangetje aan de Geelgorsstraat. We proberen de zomerhitte te trotseren en dat gaat prima in een geheel vernieuwde tuin. Het werk dat daarvan rest is het herinrichten van de borders, maar dat gaan we pas in het najaar doen.

Het belangrijkste nieuws is misschien nog wel dat ik sinds afgelopen week weer voltijds in mijn eigen functie aan het werk ben. Wel ben ik manager van een andere afdeling geworden. Dat was iets wat ik graag zelf wilde. Een groep met andere specialismen, die zelfs nog iets groter is dan de vorige groep. Ik geef nu, via vier teamleiders, leiding aan zo’n 50 medewerkers. Betekent dit nu dat ik helemaal hersteld ben? Aan de “buitenkant” in ieder geval wel. Voor de rest zal ik nog wel een poosje op m’n tellen moeten passen.

Nog een week en dan gaan we op vakantie. Waarschijnlijk vertrekken we  zondagmiddag 30 juli a.s. Vorig jaar zijn we erachter gekomen dat zondag een ideale reisdag is, vooral vanwege het ontbreken van vrachtverkeer. Dus het wordt zaterdag inpakken, zondagmorgen naar de kerk, koffiedrinken en een hapje eten, instappen en wegwezen. De reis gaat naar……. Zuid-Frankrijk. Dus geen Oostenrijk en Kroatië. Hoewel.., de plannen zouden zomaar nog kunnen veranderen. We hebben namelijk geen camping geboekt. Zoals het er nu voor staat gaan we genieten van croissantjes en het franse sfeertje in de Franse Pyreneeën. Voor de kaartlezers onder ons; we hebben een camping in de buurt van Tarascon (sur Ariège) op het oog. Maar misschien blijven we onderweg wel ergens langs de Loire hangen. We zien wel. De terugkeer staat gepland voor vrijdag 18 augustus a.s. (zie ook de vakantiepagina)

Voordat we op vakantie gaan zijn of worden er door en voor de kinderen zo her en der nog wat logeerpartijtjes georganiseerd. Zo schijnt er onder andere een tripje naar Huizen op het programma te staan……Nou, dat was het wel weer zo’n beetje.

Tuin "Geelgors" krijgt vorm.
Nou, het begint ergens op de lijken. Zaterdag heb ik de graszoden gelegd en vandaag de buxus geplant. We hebben ook nog wat attributen gekocht en nu moeten we de borders nog gaan inrichten. Maar, zoals uit de foto blijkt, het lijkt weer een echte tuin!
 

Week 24

Held Jan redt Sweetie van verdrinkingsdood
Voor ons aan de Geelgors is dit weekend niet Arjen Robben de held, maar ene Jan van den Bosch. Hij heeft namelijk manmoedig onze kanarie Sweetie van een wisse verdrinkingsdood gered!
Zo kan het dus gaan met losvliegende kanaries. Die van ons wil zo nu en dan even lekker in bad. Soms neemt hij daarvoor de vissenkom, maar deze keer dacht hij: ik moet maar eens goed schoon worden, laat ik het afwaswater eens proberen. Schoon werd hij wel….maar als je dan vervolgens niet meer de kant op kunt krabbelen…….  Een toevallige voorbijganger, onze held Jan, zag het arme diertje ploeteren en stak zijn helpende hand uit. Het beestje was op sterven na dood.
Zijn hartje ging tekeer en hij kon zijn kopje nauwelijks meer hoog houden. Zou hij het redden?  Dat zou het komende uur uitwijzen! Het hele gezin verkeerde in spanning. Maar gelukkig, deze kanarie heeft een sterk gestel en een groot incasseringsvermogen. Hij leeft nog en is weer helemaal zijn oude zelf. Maar of hij ooit nog weer in bad wil………..?

Week 23

Margreet weer tante: Aliduina bevallen van dochter
Het nieuws is dat Aliduina, de zus van Margreet, gisteren (3 juni) is bevallen van een gezonde dochter. Haar naam is Leanne. De volledige namen zijn Leanne Adriana. Ze is het 2^e kind van Aliduina en Arie en het 12^e kleinkind van mijn schoonouders. De bevalling werd ingeleid omdat de baby gisteren geboren moest worden. Aliduina heeft namelijk door een virusinfectie een aangezichtsverlamming opgelopen. De behandeling daarvan kon pas starten als de baby was geboren. Voor wat ik ervan hoor is de prognose dat de verlamming zeer waarschijnlijk wel weer verdwijnt, maar dat dit wel 6 maanden of zelfs een jaar kan duren.

O ja, ik zou iets anders bijna nog vergeten: Wilmine en Margreet zijn vanaf vandaag tot en met dinsdag 2 dagen kamperen in de buurt van Dieren. Leuk hè. De mannen hebben dus even het rijk alleen….

Week 22

Wetenswaardigheden...

Wilmine loopt deze week de avondvierdaagse. Niet zomaar een stukje. Nee, ze gaat voor de 15 km! Inmiddels heeft ze de scepsis van haar ouders volledig gelogenstraft. Op het moment dat ik dit schrijf heeft ze al drie avonden met verve en groot enthousiasme volbracht. Die laatste avond is dan natuurljk een eitje. Dan is ook de intocht en bovendien loopt pappie ook een keertje mee. Ja, die vader weet natuurlijk wel voor welke avond hij zich als verplichte meeloopouder laat strikken.....

Week 19
 

Jan knapt op
Zoals jullie weten ben ik (Jan) een tijdje geleden met klachten van oververmoeidheid ziek geworden. Inmiddels ben ik alweer een flink aantal weken aan het werk, maar wel met andere werkzaamheden dan ik normaal doe. Inmiddels ben ik zover hersteld dat ik vanaf volgende week weer een aantal van mijn eigen taken als manager oppak. Het gaat dus serieus de goede kant op. Voorlopig werk ik nog wel 4 dagen.

Rein  in het ziekenhuis met buikklachten
Rein is donderdagavond opgenomen in het ziekenhuis omdat hij al 24 uur niets had binnengehouden. Hij had ook buikpijn. Zaterdag al iets opgeknapt. Zondag weer thuis!!! En weer gewoon naar school!!!

Bossenbroek familieweekend

Week 15

Een nieuwe digitale camera moet je natuurlijk uitproberen.
En dan komt het wel heel goed uit dat ik (Jan) tijdelijk niet op maandag werk (ja, het gaat wat beter met me, maar de komende weken werk ik nog 4 dagen). Dus maken Margreet en ik samen op maandag een flinke wandeling. Vorige week verkenden we de bossen tussen Putten en Garderen, vandaag (10 april) waren we bij Epe.
We hebben meteen het graf van de oma van Margreet bezocht. Zij is vorig jaar januari op 93-jarige leeftijd overleden.
Op de hei bij Epe heb je de zogeheten "Renderklippen". Dat zijn stuifruggen die zich na de laatste ijstijd hebben gevormd. Een kleine klim naar boven levert een mooi uitzicht op.
Verder is er een schaapskooi. Daar zijn we naar toe gelopen. Het gebied is erg afwisselend; zeer geschikt voor een uitje, om te wandelen of te fietsen. Margreet bewaart er vele jeugdherinneringen aan. Als kind bracht ze haar zomervakanties altijd door bij opa en oma in Epe. Tijdens de wandelingen heb ik met mijn verjaardagskadootje een paar foto's gemaakt. Enkele van die foto's kun je hier zien. Ze zijn best leuk, al zeg ik het zelf....

Week 13

Jan pakt de tuin aan.
Nu ik geen rekening meer hoef te houden met mijn kiezers, heb ik eindelijk alle tijd om eens wat aan de tuin te gaan doen. Dat werd na 5 jaar wel eens tijd. Zoals uit de foto's blijkt, ben ik daar stevig mee begonnen. De hele tuin is op dit moment een grote puinhoop. Maar, uiteindelijk moet er iets moois ontstaan. Het gaat nog wel even duren voordat het zover is. Het doel is meer ruimte, minder rommelig en meer bloemen. En, niet te vergeten er moet genoeg ruimte komen voor de korfbalpaal. Die ligt al een paar maanden gruwelijk in de weg in de garage...

Week 12

Overlevingstocht over de Veluwe

Afgelopen week heeft Margreet samen met haar wandelvriendinnen een barre voettocht door het Veluws landschap afgelegd. Na in Nunspeet uit de trein te zijn gestapt zochten ze samen de weg terug naar Ermelo…… Lees meer over dit avontuur.

Elke week wandelen we een uur of langer over de Groevenbeekse Hei en omstreken. Een paar keer hebben we een langere tocht gemaakt. Dit keer dan van Nunspeet terug naar Ermelo, ongeveer 20 km, dachten we…… Aangezien geen van ons in het bezit is van een uitgesproken richtingsgevoel lopen we altijd het risico een tocht langer te maken dan strikt nodig is.
De dag bleek zonnig ,maar ook ijzig koud te zijn. Toen we om 9.00uur uit de trein stapten was het nog dik onder nul, dus gelijk flink de pas erin om warm te blijven.
Eenmaal in het bos bleken de omstandigheden toch moeilijk te zijn: hardbevroren grond, ijs op de plassen, en hie en daar lag zelfs nog sneeuw! Maar we genoten van het landschap om ons heen.
We besloten via de Elspeter Heide en de Stakenbergweg naar uitspanning “De Zwarte Boer” te lopen om daar te lunchen. Na drie uur aan een stuk lopen (voor rusten was het te koud) kwamen we daar aan. We hadden er 15 km op zitten en heel erg behoefte aan iets warms. We verlangden nu toch naar huis, dus na 3 kwartier weer verder voor de kortste weg naar Ermelo. Helaas was die (de kortste weg) niet makkelijk te vinden. Via het “Roode Koper”, de Hierdense Beek de Flevoweg overgestoken.

De benen deden onderhand zeer en de monden gingen ook niet meer zo snel. Dan eindelijk, de Leuvenumseweg, de Muzenhof, het bord “Ermelo”. Iemand moet nog even plassen bij de “Schout van Ermel” Het station is nog ver. Hoelang lopen we alweer? Al 2,5 uur? Dan hebben we nu ruim 26 km in de benen. Bij het station kunnen we eindelijk zitten: op het zadel van onze fiets. Heerlijk! De buit is binnen: vele blaren, kapotte kleine tenen, een dikke knie, zere heupen (dit allemaal gedeeld door 5) Maar: we hebben het volbracht.

En gelijk een leuk verhaal om aan anderen te vertellen.

Week 11
 

Een “ijzig” uitje naar Egmond aan Zee.

In een spontane opwelling besloten Margreet en ik vorige week (10 - 11 maart) om een nachtje hotel te pakken in Egmond aan Zee. We zouden die zaterdag op bezoek bij vrienden in Bergen (bij Alkmaar), dus waarom er niet een uitgebreider uitje van gemaakt.
We hebben eerst de middag en het begin van de avond doorgebracht in Amsterdam. In de buurt van het Leidseplein hebben we bij een Italiaans restaurant gegeten. Het was daar niet ongezellig, maar het eten was, laten we zeggen, een zesje. Na wat gemopper over de kosten van het parkeren, bracht een avondlijke rit ons naar Egmond. We hadden geen goedkope kamer geboekt, dus we stelden ons wel iets van het hotel voor. Nou, dat bleek. Zo was de douchekop van het goedkoopste soort. Als je er recht onder stond bleef je droog, terwijl de rest van de badkamer nat werd. Bij het plafond van de badkamer bladderde de verf af. De kamer was verder nogal klein. Er stond een aftandse houten hangkast in, die rechtstreeks bij de kringloopwinkel vandaan leek te komen. De handgreep zat los... Maar…., het uitzicht was wel mooi. Dat wil zeggen, als je het fors uitgevallen gebouw recht voor je neus even wegdacht. Links en rechts daarvan kon je over de zee kijken. We hadden ten slotte ook een kamer met zeezicht gereserveerd….. Nee, hotel “De Boei” kon ons niet boeien.  

Het mocht allemaal de pret niet drukken en we hebben eigenlijk best lekker geslapen. Het ontbijt in het naastgelegen restaurant was prima. We waren daar op dat moment de enige gasten en werden dus persoonlijk bediend. Jawel. Vervolgens zijn we Egmond aan Zee een beetje gaan verkennen. Er is een leuk winkelstraatje, met een knussige sfeer, maar heel veel stelt het niet voor. Onze vrienden in Bergen zeiden later dat we veel beter naar Schoorl hadden kunnen gaan. Is veel leuker. Nou ja, da’s dan iets voor de volgende keer, of voor de lezer die plannen heeft voor een uitje naar de “Noord-Hollandsche” kust.

We hebben niet heel lang door de winkelstraat gelopen. Het was namelijk erg koud, het waaide flink en er begonnen ook nog sneeuwbuien te vallen. Kortom, we hebben bijna alle koffiedrink- en lunchlokalen van Egmond bezocht om warm te blijven, koffie te drinken en wat te lezen. Dat is trouwens ook een prima tijdverdrijf. Toch hebben we natuurlijk ook even het strand bezocht. Want ja, je bent aan zee, nietwaar? Stuivend zand vermengd met verwaaiende sneeuw is wel bijzonder om te zien. Ook had ik nog nooit een sneeuwbui boven zee gezien. Met een lucht die afwisselend heel licht en heel donker was, leverde dit mooie plaatjes op. Helaas, we hadden ons fototoestel niet meegenomen….

Erg aardig was het standbeeld bij het strand van de beroemdste Egmonder aller tijden, Japie, Japie, werd ie geloof ik genoemd. Zijn echte naam ben ik vergeten. 46 jaar lang is Japie de bootsman geweest op het schip van de Egmondse Reddingmaatschappij. Van 1860 tot 1906. Tientallen schipbreukelingen heeft hij in die jaren het leven gered. Het bronzen standbeeld toonde ons een tamelijke kleine, stoere, wat dikkige man in schipperstrui, met schipperspet en een kurken reddingvest om. Hij had een grote ringbaard die de kin helemaal vrij laat en een rechte pijp in de mond. Leuk.

Het was lekker ontspannen en om vier uur ’s middag waren we bij onze vrienden Paul en Annemarie in Bergen. We hebben bijgepraat en heerlijk gegeten. Rein en Wilmine waren logeren bij opa en oma, maar dat hebben jullie op een andere plek al kunnen lezen.

De moraal van dit verhaal:

     -  Pak ook eens een nachtje hotel ;
- Laat hotel “De Boei” maar links of rechts liggen;
-  Schoorl schijnt leuker te zijn dan Egmond aan Zee.

Jan.

Week 10

Jan: ik ben sinds een week ziek thuis. Ik heb wat klachten die een gevolg zijn van   (over)vermoeidheid. Ik ben lange tijd te druk geweest en dat wist ik ook eigenlijk wel. Het advies van de dokter is: “even rust nemen”. En dus zit ik nu ziek thuis. Mijn lichaam heeft me even stilgezet. In overleg met de bedrijfsarts is afgesproken dat ik 21 maart a.s. weer ga beginnen. Maar het zal ook daarna nog wel een poosje duren voordat ik me weer kiplekker voel.

Week 8

De ouders van Margreet zijn dit jaar 40 jaar getrouwd. Op 25 maart a.s. geven ze een receptie en eind april/begin mei gaan we met de hele familie een weekendje naar Drente.

25 t/m 28 mei: een 4-daagse fietsvakantie door Midden-Nederland. Zie verder bij: "vakantie".

Op 7 maart a.s. zijn de gemeenteraadsverkiezingen en op 15 maart a.s. neemt de oude raad, waaronder ik, Jan dus, afscheid. Dan komt mijn politieke carrière (voorlopig?) ten einde. Zeeën van vrije tijd strekken zich voor mij uit…..