Week 49

Jacco, Charlotta en Tim op bezoek in Huizen:

Week 48

Op excursie naar het Concertgebouw in Amsterdam!

Dinsdag 28 november was ik een van de begeleidende docenten die mee gingen met de 2e klas-excursie (gymnasium) naar het Concertgebouw in Amsterdam. In de les had ik de leerlingen al wat voorbereid. De leerlingen zouden op verschillende locaties in het gebouw miniconcertjes krijgen, van diverse stijlen wereldmuziek.
Om ongeveer half 11 werden wij (en nog enkele scholen) verwelkomd door een legertje (student-)gidsen. Twee van hen leidden ons vervolgens het gebouw door.

Om als eerste aan te komen in een van de foyers, waar een bescheiden gamelan-ensemble (Indonesië) een optreden verzorgde, inclusief fraai uitgedoste danser!

Daarna werden we verder door het gebouw geleid, dit keer naar de Kleine Zaal. Hier trakteerde het swingende gezelschap Fra Fra Sound ons op een aanstekelijk Surinaams, Cubaansachtig muziekfeestje. Het derde concertje vond plaats in de Spiegelzaal. Een Tango-ensemble en een tango danspaar, fraai!

Uiteindelijk belandden alle aanwezige schoolgroepen in de Grote Zaal. Hier was de Raï-band (Marokkaanse pop) Kasba aan de beurt. Optimistische, feestelijke muziek, die een aantal aanwezige Marokkaanse leerlingen helemaal uit hun dak deed gaan!

Om ca 12.30 uur werd iedereen weer naar buiten geleid en ging de groep op weg naar het middagprogramma in Nemo. Maar mijn taak zat er inmiddels op en ik ging nog even lekker de stad in!

Week 45

Grady op modeparty in Amsterdam.
Mirjam was uitgenodigd door een ontwerpster die maatpakken voor vrouwen gaat aanbieden, om de launchparty (lanceringsfeestje) van haar bedrijf "Shesuit" bij te wonen. En ik mocht mee, gelukkig was ik weer voldoende opgeladen.
Een en ander zou dinsdag 7 november, zo tussen half 6 en 8 uur 's avonds plaatsvinden. Zoals op de uitnodiging stond vermeld, werden we bij de parkeergarage aan het Waterloo-plein afgehaald door een speciale "Shesuit" pendeltaxi. Een korte rit door hartje Amsterdam, bracht ons bij een statig pand aan de Herengracht. Bij de ingang openden de portiers de deuren, en werden we op de rode loper welkom geheten. Onderaan een trap werd naar onze namen gevraagd, en werden we luidkeels door een heer in pak aangekondigd. Een dame hoger op de trap controleerde onze namen op een lijst. Bovenaan de trap heetten de ontwerpster en haar compagnon ons hartelijk welkom. We bevonden ons in de ruime, moderne lobby van een bank: Insinger de Beaufort N.V., een prachtige ambiance! Onze jassen werden aangenomen, er werd champagne of iets anders aangereikt (en regelmatig bijgeschonken) en er waren hapjes. De bediening was in zwart jacket, zowel de heren, als enkele dames.
Om half 7 nam GertJan Dröge het woord en leidde een en ander in. Een aantal dames showden enkele pakken. Er werd een promofilmpje vertoond. Tenslotte was er nog een kort interview met en praatje van de ontwerpster Marijn Schrieken (persoon in wit op linker foto). Na het officiële gedeelte deden we ons nog meer tegoed aan de drankjes en hapjes, bekeken en bespraken we de aanwezigen en knoopten nog even een praatje aan met o.a. Marijn.
Tegen 20.00 uur verlieten we het pand en werden we door de pendeltaxi teruggebracht. Amsterdam "by night" lag er prachtig en sprookjesachtig bij.
Op het Rembrandtplein vulden we onze magen nog even wat bij en toen togen we weer huiswaarts. Een leuke avond!

.....................................................

Week 42

Duif laat bijzonder spoor achter...
Terwijl ik mijn nieuwste aanschaf voor de spiegel stond te bewonderen, hoorde ik ineens een enorme knal bij het raam. Ik zag nog net hoe een duif verward wegvloog. Wat het arme dier achterliet was wel een heel bijzondere afdruk op het raam:
                        zie foto...

Winterjas "the end"...
Maandagmiddag meteen na m'n werk naar H'sum gesneld...stel je voor dat ze de goede maat perrongeluk toch zouden hebben verkocht, al hadden ze die wel voor me wegggelegd... Natuurlijk niet, de jassen waren snel omgeruild en helemaal in m'n sas kon ik op weg naar huis. Eh..wel even een tussenstop gemaakt in diverse winkels en de wintergarderobe wat uitgebreid. Ik zal jullie mijn ervaringen met het kopen van nieuwe laarzen besparen...(trouwens nét te zien op de foto). Thuis de jas weer gepast en...jaaaaaaaaaaa (leuk met die nieuwe sjaal...), helemaal "het einde"!!

Week 41

Vervolg winterjas.....
Het zat me toch niet lekker, was het echt wel de goeie maat? Ik was net weer een beetje voller, wat niet de bedoeling was en toch zat de jas wat ruim. Met van alles eronder gepast, want er moeten toch echt winterkleren onder. Ja, toch wel goed, nee, toch te ruim....Vrijdagochtend nóg eens gepast en toen wist ik het zeker, ik ga vandaag nog kijken of ze die maat kleiner nog hebben...voor de zekerheid... en dus toog in na m'n werk weer naar H'sum. Wat een geluk, maatje 40 hing er nog. Spannend. Maar die paste inderdaad tóch beter. Hoewel ook wel een beetje krap. Helaas bestond maatje 40 en een half niet. Maar schouders en taille waren perfect. Maandag ga ik ze omruilen, want dit is wel een heeeeele goed stimulans om die paar extra kilootjes weer kwijt te raken....

Grady slaagt eindelijk voor winterjas!!
Een winterjas kopen valt nog niet mee... Ik was op zoek naar een tijdloos exemplaar, een beetje mooi model, zowel stoer als vrouwelijk, maar vooral......warm! Het afgelopen jaar heb ik me moeten aankleden als een "michelinvrouwtje" met dikke lagen onder mijn jas, om de kou nog een beetje buiten te houden.
Ik zag me komende winter alweer zitten 's morgens vroeg, op een donker en ijzig busstation...
Maar goed, zo'n aankoop doe je niet zomaar. Al een aantal winkels en jassen gehad: mwah, wel warm, maar eh...tja...ik weet niet...Of: wauw, die is mooi, maar warm, nee niet echt... Te kort, te suf, te casual, te netjes, te dun, te duur, te, te, te....
Tot ik vandaag ik een winkel de tweede jas aantrok: "oh, die is ook mooi", fluisterde ik, terwijl ik de eerste poging zuchtend over een stoel had gehangen en voorzichtig hoopvol een bruinleren exemplaar aan het rek ontwaarde... Mmm, ik denk dat-ie wel een maatje te klein is...tóch maar even passen, je weet nooit. Inderdaad, die is mooi en inderdaad, die is wel wat krap. Daar moet ik wel héél wat pondjes voor kwijtraken. Heeft u deze ook een maatje groter? Ik was best verrast toen ze niet het vertrouwde"nee, mevrouw, dit is de enige die er nog is" uitsprak, maar: "ja hoor, ik zal hem even voor u halen"....!!! Ja, dat was em. Maar was- ie misschien toch niet te dit en te dat? Natuurlijk wel, maar dit was de eerste jas met een behoorlijke "wauwfactor op alle fronten. En na lang wikken en wegen en nog eens passen en vragen, hoe vindt u dat-ie staat?, besloot ik de knoop door te hakken: "Ach, weet je wat, ik doe het gewoon!" Op de foto het resultaat, maar in het echt is-ie natuurlijk nog véééééél mooier is ; )

Week 37

Warchild blij met verjaardagsgift! Een paar weken terug heb ik het bedrag dat op mijn verjaardag was bijeengebracht + een beetje, overgemaakt naar Warchild. Hierop werd ik in een persoonlijke brief bedankt voor de actie. Bijgaand. Allemaal bedankt!!!

 

Week 36

De eerste week van het nieuwe schooljaar, was erg druk. Maar ook gezellig. Een van mijn mentorleerlingen liet op maandag trots haar nieuwe (half)zusje zien. Op maandag en dinsdag allerlei besprekingen en voorbereidingen. Op woensdag (de hele dag prachtig weer!!!) en donderdag de brugklaskennismakingsdagen, die op donderdagavond eindigde met een disco/karaoke. En op vrijdag voor mij nog wat assisterende activiteiten, zoals foto's maken en nog wat nabespreken.
Op foto twee ben ik samen met collega Ben een activiteit aan het voorbereiden. Op foto 3 zit ik toevallig naast een leerling die ik ga begeleiden. Op de laatste foto een muziekactiviteit, waarbij leerlingen zich in een groepje met een zelfgeschreven rap aan elkaar moesten voorstellen.
En nu dan weer het "gewone" werk...



 

Week 32

Weekendje Sleeuwijk

Vrijdagmiddag vanuit Ermelo naar Tante Tonies verjaardag. En vervolgens drie dagen gebleven.




Op zaterdag zijn we over de dijk naar Hardinxveld gereden en vervolgens langs de Giessen. Ook nog even het in aanbouw zijnde nieuwe appartement van ome Jan en tante Tonie bezocht.

  

's Middags wat getekend...

...en 's avonds kwamen Annet en Jurrijan langs met vakantieverhalen en foto's.

Zondag lekker in bad geweest en daarna bij Annet en Jurrijan op de koffie in Dussen. Genoten van het prachtige polderlandschap! Annet bleek net als ik gek van woonbladen en woonprogramma's! De gezellige tuin was nog niet zo lang geleden opnieuw aangelegd, nadat achterin de tuin, zo'n jaar geleden, een schattig schuurtje was gebouwd.

Terwijl Tante Tonie moest werken, heb ik met Ome Jan 's middags even de begraafplaats van oma en opa bezocht.

En daarna Bart  in Nieuwendijk. Ome Jan is gek van "Koentje", dus dat was een feest. Bart en Davina hebben net hun huis nieuw ingericht en het ziet er allemaal puik uit! De nieuwe badkamer heeft Bart gewonnen!! In de ruime tuin staat een zwembad, waar Koen zich naar horen zeggen, uitstekend vermaakt.

Na de frite weer naar huis gereden. Via een omweg. Ome Jan liet me eerst het schitterende uitzicht zien op de dijk tussen Sleeuwijk en Woudrichem. Daarna zijn we op mijn verzoek langs de rivier gereden. Eerst langs de haven van Sleeuwijk om vervolgens de auto te parkeren op de pier in de haven van Werkendam. Een prachtige avond.

Op maandagochtend hebben we de kas van de buren bezocht. Een complex waar vooral groene kamerplanten worden gekweekt. Ik liet me vertellen dat 90 % voor de export is.

Tante Tonie had weer heerlijk gekookt en na de lunch was het tijd om te vertrekken. In Gorcum werd ik uitgezwaaid. Daaaag!

Week 30

Vrijdag 28 juli 2006:  ca 28 graden, Mirjam komt haar nieuwe mobieltje laten zien en we vinden het de hoogste tijd voor een terrasje: Muiden. Hier kijk je vanaf diverse terrasjes uit op de sluis en zie je in de verte het Muiderslot. Een leuk plekje!




(Overigens zijn we de volgende dag wéér op diverse terrasjes beland, in Bussum en Huizen...)

Week 28

Geslaagd personeelsuitje, met bizar staartje...
Op donderdag 13 juli ben ik 's middags met mijn collega's, zoals gebruikelijk aan het eind van het schooljaar, op stap geweest. Dat noemen we dan een "personeelsuitje". Deze keer hebben we in Amsterdam de Spaarndammerwijk bezocht, die wereldberoemd blijkt te zijn bij architectuurliefhebbers. Hier vind je een vroeg voorbeeld van de zgn "Amsterdamse School". We verdiepten ons o.a. in een drietal huizenblokken die waren gebouwd tussen 1913 en 1919. En ontworpen door architect Michel de Klerk. Vooral de creatieve manier waarop met baksteen was omgegaan en de vele speelse  architectonische details ontlokten bewonderende blikken en waarderend gemompel.
We kregen twee aardige rondleidingen, omlijst met koffie, lunch en nog eens koffie. Dus best relaxt. (lees verder onder de foto's)

Om ca 15.45 kon een ieder zijn of haar weegs gaan en ikzelf besloot nog even de stad in te gaan, naar de "Bijenkorf", waarvan ik me niet eens meer kon herinneren dat ik er was geweest. Anyway, om een uur of 6 de trein richting Naarden-Bussum gepakt. Ik laat me lekker achterover leunen, speel wat met m'n telefoon, eet een broodje en na een tijdje werp ik een blik naar buiten. Hee, zo te zien zijn we al bij Bussum Zuid, of nee, ik zie een kerktoren, dan zijn we zo te zien toch al bij Naarden-Bussum. Ik blijf naar buiten kijken en zo'n 5 tellen later zie ik de domtoren van Utrecht in m'n blikveld schuiven... Hè?????!!!!!. Tja... op Utrecht CS maar een nieuw kaartje gekocht en als troost een muffin, en vervolgens de trein terug naar Hilversum genomen...en net iets beter opgelet...

Week 27

Van puinhoop tot paradijs...
Na eerst een hele koude lente en toen een reeks bijzondere zaken die me geheel in beslag namen, was het er nog steeds niet van gekomen het "winterbalkon" (lees: puinhoop), om te toveren in een zomers paradijsje. Vrijdagmiddag dan eindelijk naar het tuincentrum getogen, een kar volgeladen met planten en alles diezelfde middag nog thuis laten bezorgen. Vervolgens de ouwe zooi eruit: dode planten, onduidelijke troep op de grond, in hoeken gewaaide bladeren... Drie zakken vol naar de groenafval.
Toen stofzuigen, schrobben en soppen en toen...inrichten. Als finishing touch de gemorste potgrond weghalen, even bijzuigen, de nieuwe fleur en kleur water geven en wat kussentjes toevoegen. Na een kleine twee uur hard werken: eindelijk zomer op het balkon!!!


 

De grote plant is deze keer een olijfboompje, eens kijken hoe lang-ie overleefd..., verder bougainville, wat roze gispkruid, witte bacopa, blauwe lavendel, verse klimop en nog wat waar ik de namen niet van ken. Een heerlijk feestje!

Week 24

Emotioneel afscheid (koor) Grady in kerkdienst

Zondag 11 juni was voor Juval en dus voor mij de allerlaatste keer dat we als koor zongen. De gemeente wilde graag in een dienst afscheid van ons nemen. Ik zag er tegenop, want dit was echt het laatst. Het thema was toevallig uit Johannes 3, Nicodemus, over opnieuw geboren worden.

Ook de gezangen waren toepasselijk, zoals:
" En gij mensen allen saam, zegent nu de hoge Naam, voegt u in het grote koor van Zijn volk de eeuwen door" of: "'t Lied van de vreugde gaat van mond tot mond: Gods liefde heeft ons samen uitverkoren om overal, de hele wereld rond, de boodschap van Zijn rijk te laten horen", en ook: "...van Hem, de ene Heer, gaf het verleden blijk, het heden zingt Zijn eer, de toekomst is Zijn rijk".

We zongen één lied aan het begin van de dienst en twee na de overweging. Die laatste twee waren moeilijk... gelukkig bestaan er tissues...

De dominee bedankte ons en noemde speciaal de opvallende diepgang van de liederen, die hem weer inspireerden voor het "componeren van de liturgie". Iemand van de commissie eredienst noemde de bijzondere kwaliteit en verwoordde hoe wij vaak mensen tot in het diepst van hun hart konden raken.

Als dank kreeg ik een heel speciaal geschenk: de paaskaars van afgelopen jaar...ik was er zeer
                        door geroerd...

Week 23

Geslaagd afscheidsconcert in ongedwongen sfeer

Zo'n honderd mensen waren getuige van het afscheidsconcert van Gospelchoir Juval, waar we na ruim 16 jaar mee gingen stoppen. Ik heb genoten van onze prachtige liederen, geïllustreerd met projecties van songteksten en afbeeldingen op de muur. In het begin waren het de zenuwen die bij de meiden nog wat parten speelden, maar later drongen vooral de emoties zich op. Hoewel dat nog wel meeviel, gezien de gedenkwaardige gelegenheid. Natuurlijk had ik hier en daar een black-out en natuurlijk was ik juist nu verkouden en liet mijn stem het soms afweten, maar ik kijk vooral terug op een fantastische avond, waarop iets dat zo lang zo'n grote plaats in mijn leven heeft ingenomen en me zo dierbaar is geweest, tot een waardig einde kwam. Of zoals een van de aanwezigen het formuleerde: "het was een waardig slotaccoord".

Terwijl de gasten, gezellig kletsend aan de koffie zaten, stelden wij ons op aan de randen van de zaal en zetten a capella de "Irish Blessing" in. Vervolgens werd op het podium Today gezongen. Judith heette de aanwezigen welkom en ik leidde het eerste blok liedjes in, met het thema: "A lifetime" gevolgd door een tweede blok liedjes dat het thema "geloof" had gekregen. In de inleidinkjes was zowel ruimte om in te gaan op de afgelopen 16 jaar (steeds gelinkt aan het thema), als om iets over de songs te vertellen. Na een pauze begon ik een up-tempo intro te spelen en kondigde een van de meiden iedereen kort en enthousiast aan, terwijl ze een voor een weer op het podium kwamen. Ik werd als laatste aangekondigd en zong vervolgens een solo in het vrolijke "Free". Na nog twee blokjes ("ontmoeting" en "doorgeven"), kwamen we aan een dankwoord door Patricia. Terwijl de projectie de laatste regels van het "Onze Vader" lieten zien. Na het slotlied "God is watching over you", was er een lang naspel, terwijl van elk van ons een hele persoonlijke herinnering aan Juval werd geprojecteerd. Toen werd het stil en was er applaus en maakten we vlak voor het podium een kleine, gesloten kring. Hier zongen we voor de laatste keer, vooral voor elkaar de Irish Blessing. Inmiddels hadden we het niet droog gehouden. In de naborrel waren er veel complimenten, bloemen en bedankjes.
Toen alles was opgeruimd, zaten we nog even gezellig op de trappen van het podium. En toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan...
 

Week 22

Een CD opnemen met Juval
Als herinnering aan 16 jaar Juval, wilden we een CD opnemen.
Op zaterdag 3 juni begon om 12 uur de zangmarathon... Een "technische man" uit Friesland kwam de opnamen maken, in onze vertrouwde repetitie-omgeving: de "Ontmoetingskerk" in Laren.
Na het opbouwen, inzingen en instructie krijgen, begonnen de eerste opnamen wat onwennig. Maar na een paar songs werd het wat relaxter. De opnamen verliepen voorspoedig, maar waren soms ook confronterend: ongelijke inzetten, onzuivere samenzang en onzorgvuldige articulatie waren de moeilijkste punten; die hoor je bij opnames altijd pijnlijk duidelijk terug. En daar moest bij een tweede of derde poging extra goed op worden gelet. Maar al met al ging het lang niet gek en waren er soms zelfs echte "kippenvelfragmenten"...
Om ongeveer half vier waren de opnamen nog maar net op de helft; de vermoeidheid begon al wat toe te slaan. Maar na een pauze van een klein half uurtje, zetten we ons aan de nog resterende liederen. De laatste songs vergden veel van ons uithoudingsvermogen, maar we waren enorm trots toen alle 13 nummers er om ca half zes op stonden... Op naar het concert...

Week 17

Foto's Open Podium
Een paar foto's van het Open Podium van mijn school.
Een verslag heb je eerder kunnen lezen (zie hieronder).

Week 13

"Open Podium" met hindernissen
Op donderdag 23 maart was op mijn school het Open Podium. Leerlingen met een muzikaal talent treden dan op. Op deze dag hoefde ik voor een keer geen les te geven en kon ik me volledig op de organisatie richten. En dat was wel nodig ook...
Ik was nog niet de school binnen of mij werd verteld dat de collega die de avond zou presenteren ziek was. Gelukkig zouden ook twee leerlingen presenteren, en na de eerste schok namen zij deze taak verder kordaat op zich.
Het is vaak maar afwachten of alle toegezegde acts ook werkelijk het optreden zelf halen; een ruzie in een meisjesdansgroepje bijvoorbeeld is geen zeldzaamheid. Ook nu bleef mij niets bespaard: een leerling die een eigen nummer zou zingen haakte af, een meisje dat een turkse dans zou doen zat met keelontsteking thuis en een band kon tóch niet een goed nummer kiezen...
Maar de generale verliep gladjes en de avond kon beginnen...
Drie CD's zaten in verkeerde hoesjes, zodat de technische man 3 keer de verkeerde CD startte...een omhoogstaande pianoklep zorgde ervoor dat de spelers aan het zicht werden onttrokken en een paar rumoerige ettertjes achterin de zaal maakten het sommige artiesten niet gemakkelijk.
Maar, zoals altijd, was het toch weer een fantastische avond waar leerlingen hun zenuwen e.d. overwonnen en zich van een hele andere kant lieten zien. En met een paar pareltjes van optredens waarin echt talent zich manifesteerde, was het toch zeer geslaagd...
(foto's volgen).

 

Week 11

                            Hippe juf!!! (met nieuw mobieltje)
Nou, niet alleen ik ben erg blij met m'n nieuwe speledingetje, maar ook bij de kids op school blijkt mijn nieuwe aanwinst bijzonder in de smaak te vallen... "Juf, heeft u een nieuwe telefoon? Móóóói!! Ik wilde er misschien ook zo één, maar dan in het zwart", "Oooo, is dat een ladyfone?". Het is duidelijk, de meelevende blikken en opmerkingen als: "juf, uw telefoon is kapot", hebben plaatsgemaakt voor bewondering en zelfs een beetje afgunst. In elk geval ben ik in hun achting gestegen en ontlokte mijn verschijning bij een schoffie uit de brugklas spontaan de opmerking: "juf wat heeft u leuke kleren aan!" En een andere leerling: "leuke telefoon, leuke ketting, leuke armband, allemaal leuke dingetjes"."Hippe juf!"...

Tja, wat een vak!!! Moet er eerlijkheidshalve nog wel bij vermelden dat ik een van mijn mentorleerlingen (klas 1) geduldig aan mij heb laten uitleggen, wat "bluetooth" nou eigenlijk is en hoe het werkt. "Juf, kijk, het werkt zo, zal ik het even voordoen?".........

Nieuw mobieltje
Ik heb een schattig nieuw mobieltje aangeschaft. Online besteld bij T-Mobile. De Samsung E530. Mijn ouwe heb ik 2 jaar en 3 maanden gehad en is helemaal aan z'n eindje. Ik kreeg al zeer meelijwekkende blikken van de kids op school. En ik moet zeggen dat het zwaar beschadigde apparaatje inderdaad schreeuwt om uit z'n lijden verlost te worden... Het nieuwe nummer heb je over de mail gekregen.

Week 10

Op mijn werk ben ik op dit moment druk bezig met de voorbereidingen van het Open Podium op mijn school. Groot en klein muzikaal talent doet z'n best om mee te mogen doen. Het is altijd een hele klus, maar het is ook ontzettend leuk!!! Op 23 maart is het weer zover (ja, op Mark z'n verjaardag enzo...). TzT zal ik even verslag doen. Misschien komt hier nog een foto van de voorbereidingen.

Week 9

Donderdag en vrijdag weer eens bij Jenneke geweest! Dat was alweer 2 jaar geleden.. Enfin, onder het genot van een guinness of wat en een goed glas whiskey (!) het leven doorgenomen. Het was erg gezellig. Foto: Jenneke en Martin zijn erg trots op hun keukentje vol met authentieke dingen!

Week 8

Ik heb besloten te gaan stoppen met Gospelchoir Juval. Dit heb ik de meiden van het koor in december verteld. Vanaf half maart wordt er twee maanden niet meer gerepeteerd. Na de meivakantie wordt er toegewerkt naar een afsluiting: CD en soort van afscheidsconcertje.

Modeshow
Leuk: ben zondag 27 januari (met Mirjam) tijdens de "Amsterdam International Fashionweek", naar de modeshow geweest van Ilja Visser, een aanstormend talent. De modeshow was in de Westergasfabriek. Er werd champagne geschonken en het was heerlijk decadent! De foto's zijn van de modeshow.