Zomerse herfstvakantie in Schin-op- Geul!
25,26,27 oktober 2006
Woensdagochtend reden we tegen 9.00 uur bij
Grady
vandaan. Een relaxte koffiestop en zo'n 2,5 uur later, reden we bij Pension
Leonie de oprit op. Het mooie uitzicht aan de achterkant viel meteen op.
Heerlijk om daar op een van de tuinstoeltjes neer te ploffen en van te genieten!
Het weer viel alles mee!
Tijd voor de lunch: onderweg naar het drielandenpunt in Vaals werd een sfeervol
uitziende gelegenheid aangedaan. Mooie
omgeving, eenvoudige hap.
De uitkijktoren op het drielandenpunt was een mooie uitdaging voor mensen met
hoogtevrees, maar
het uitzicht was weergaloos! Later in Valkenburg werd in een uiterst gezellig straatje een restaurant uitgezocht
voor het avondeten. Voor het slapen gaan nog even tijd voor een spelletje en
toen naar bed.
Donderdagochtend maakten Jan en Margreet een prachtige wandeling van zo'n 10
kilometer. O.a. werd het sfeervolle kasteeltje "Schaloen" aangedaan.
Ook
een oogstrelende kluizenaarswoning lag op de route. En natuurlijk werd er even
tijd genomen voor koffie. Jan en Margreet maakten prachtige foto's van deze
verrukkelijke wandeltocht!
Onderwijl beklommen Rein, Wilmine en Grady in 20 minuutjes de heuvel achter het
pension, met als doel van het uizicht genieten en wat te tekenen. Rein had z'n VI meegenomen. Het was waanzinnig weer! Warm en zonnig, perfect! Er werd hard
gewerkt aan wat schetsen door Grady en Wilmine. En daarna was er koffie enzo in
"Bie d'r Bekker", de plaatselijke banketbakker/lunchroom.
Om ca 13.00 uur troffen we elkaar weer bij het pension. 's Middags was het doel
Valkenburg. Met een kabelbaantje naar boven,
dan rodelen, koffie
enzo, weer
rodelen en toen nog ff shoppen en wat terrasjes. En alles onder een zeer
welgevallige najaarszon! Voor het eten togen we naar de pannenkoekenmolen in
Gulpen. Dat we hierbij in Wijlre de brouwerij van Brandtbier en in Gulpen die
van Gulpener bier passeerden, bleef niet onopgemerkt... De pannenkoeken waren
heerlijk en de toetjes van Rein en Wilmine reusachtig!
Terug in het pension deden Jan, Margreet en Rein nog een spelletje ("steden en
ridders")
en keken Wilmine en Grady bij haar op de kamer naar gezellige modeprogramma's op
de tv.
Vrijdag naar Maastricht! Het weer viel nog steeds enorm mee! Eerst werden de
rekeningen voldaan, werd de bagage ingeladen en afscheid genomen van de
gastvrouw. In Maastricht was het eerste bezoek die aan een terrasje aan het
Vrijthof. En toen werd er geshopt.
Wilmine slaagde al heel gauw voor een mooie
ketting, maar kleding kiezen was een grotere opgave. Rein keek het allemaal
gelaten en met veel geduld aan. Maar hij slaagde wel voor een wintergarderobe! Enfin, tegen de lunch bij V&D waren er al wat
schatten verzameld en om ca 15.00 uur op een terrasje op het uiterst gezellige O.L.V.plein, waren de portemonnees nog weer een stuk lichter. Kleding,
accessoires, spulletjes voor in huis, een minivoetbal... We genoten tenslotte nog
even van het
uitzicht op de Maas en toen was het tijd om de auto weer op te
zoeken. In het AC-restaurant van Nederweert werd de terugreis even onderbroken
voor een lekkere hap. En toen volgde een uurtje tandenknarsen waar we maar het beste
van maakten: file!!! De radio leerde ons dat we in de langste file van de avondspits stonden! Maar goed,
na een uurtje vertraging waren we allemaal om een uur of tien weer veilig thuis!. Het einde van een erg
gezellige, relaxte en bijna zomerse najaarsbreak in Zuid-Limburg!!
Etentje "meiden van den Bosch" 14 oktober 2006
Zelfs
met mij, Grady, als gids nog te ver doorgereden, maar toch nog ruim op tijd
reden we de parkeerplaats bij restaurant
"Wakker" op. Margreet wist de auto perfect te parkeren, maar
daar dacht een geagiteerd heerschap in de auto naast ons anders over: hoe we het
in ons hoofd haalden om direct naast hem te parkeren...
Binnen werden we welkom geheten en bestelden we een drankje. Even later schoof
een van de mensen van het restaurant bij ons aan, om het een en ander uit
te leggen. Er was geen menukaart. Hij deed ons watertanden, of griezelen bij de
beschrijving van de diverse gangen. Bij elke gang waren er twee
keuzemogelijkheden. Geen van de dames koos voor het voorgerecht van
pijlstaartinktvis met garnaaltjes, maar de ham met (of zonder)
rucola-sla en
minipizza sprak een drietal van ons wel aan. Margreet koos voor de canneloni met
tonijn en Charlotta mocht een alternatieve salade bestellen.
Behalve de beschreven (hoofd)gerechten kon ook nog voor een tournedos of een
salade worden gekozen.
Inmiddels zag ik, Grady de in zwartwit gestoken meneer van onze eerdere
aanvaring achter de vleugel plaatsnemen. Eh...hij was de pianist? Hij speelde
gelukkig beter dan dat z'n manieren waren... De zangeres die hij begeleide had een warme stem.
Ze bracht jazzy classic songs ten gehore.
De hoofdgerechten waren heerlijk: piepkuiken, tournedos, kabeljauw... vergezeld van
rode wijn of rosé, rivella, cola light en natuurlijk water.
Of we ook nog een zoet nagerecht wilden. Ja, dat wilden we wel. Maar voor we ons
in de keuze van het restaurant konden verdiepen, was de serveerster alweer
vertrokken. Om een tijdje later terug te keren met een aantrekkelijk ogend
dessert. Deze bestond uit drie kleine porties: een perentaartje, iets van ijs en
iets van pudding. De dure namen van die laatste twee gerechtjes ben ik vergeten.
Na de thee en koffie en het voldoen van de rekening (eh...hoeveel fooi hoort
hier eigenlijk bij...) hesen we onze slaperige lijven achter de gezellige tafel
vandaan; tijd om weer naar huis te gaan.
......................................................................
Paasbrunch 17 april 2006
De foto's zijn door Jan gemaakt