(o-ma) Adrie:

Onderstaand documentje is geschreven toen ik net in de 2e klas zat. Ik weet het nog heel goed. Onze juf heette juffrouw Steenwinkel, ( Wij mochten trouwens nooit "juf" zeggen maar altijd juffrouw). Ze vertelde ons dat het nu nog belangrijker was om ons best te doen omdat we een verhaal uit de Bijbel gingen schrijven.Je moest niet alleen heel mooi schrijven maar ook eerbiedig. Ik weet niet meer haar letterlijke woorden maar ik weet nog wel heel goed hoe het voelde. Er wer door alle kinderen heel rustig gewerkt. Soms schreef de juf het voor op het bord en soms las ze de woorden alleen maar voor, dan was het een dictee. Best wel spannend als je net in de tweede klas zit. Dat we het verhaal ook moesten versieren met tekeningen en zelfgemaakte plakplaatjes vond ik helemaal niet fijn. Ik wist namelijk hoe het eindresultaat zou zijn van mijn "plakwerk". Dat is dus duidelijk zichtbaar. Ik vind het altijd nog vreselijk dat zo'n eerbiedig verhaal eigenlijk veel minder mooi lijkt dan het is. Maar ja, het moest toch van de juffrouw...